Tevergeefs
Geerte
Vrijdagnamiddag was je nog superblij,
en normaal kon dat die dag niet meer zei je mij.
Wat is er gebeurd op die korte tijd,
als ik je heb gekwetst, zeg ik dat het me spijt.
Ik zou alles doen om terug te gaan in de tijd,
want je bent belangrijk voor me, ik wil je echt niet kwijt.
dus geef me nog één kans,
want sinds gisteren ben ik volledig uit balans.
En ja, ik praat veel over Rikki,
maar dat wil niet zeggen dat ik onze vriendschap daardoor wil laten verzieken.
Want jij hebt me veel gegeven, waaronder zelfvertrouwen,
dus geef me nog een kans, je zult het je niet berouwen.
Ik dacht dat je wist dat ik je graag had,
en dat ik altijd graag bij je was.
Je verdient misschien beter, dat versta ik wel,
maar ik geef om je, en nu is men leven een echte hel.
Je woorden doen ontzettend veel pijn,
niet zozeer om de betekenis, maar van wie de woorden zijn.
Je hopelijke nog steeds vriendin
Isabel
(Dit gedicht heb ik geschreven voor een persoon die erg belangrijk voor me was. Ik dacht dat ik verkeerd was, dus schreef ik haar dit, maar ze wou me niet vergeven. Nu ben ik erachter gekomen, dat ze me een mes in de rug heeft gestoken, en met een andere "vriendin" heeft samengespannen, om me te kwetsen. Dus het was een misverstand dit aan haar te geven)
Vrijdagnamiddag was je nog superblij,
en normaal kon dat die dag niet meer zei je mij.
Wat is er gebeurd op die korte tijd,
als ik je heb gekwetst, zeg ik dat het me spijt.
Ik zou alles doen om terug te gaan in de tijd,
want je bent belangrijk voor me, ik wil je echt niet kwijt.
dus geef me nog één kans,
want sinds gisteren ben ik volledig uit balans.
En ja, ik praat veel over Rikki,
maar dat wil niet zeggen dat ik onze vriendschap daardoor wil laten verzieken.
Want jij hebt me veel gegeven, waaronder zelfvertrouwen,
dus geef me nog een kans, je zult het je niet berouwen.
Ik dacht dat je wist dat ik je graag had,
en dat ik altijd graag bij je was.
Je verdient misschien beter, dat versta ik wel,
maar ik geef om je, en nu is men leven een echte hel.
Je woorden doen ontzettend veel pijn,
niet zozeer om de betekenis, maar van wie de woorden zijn.
Je hopelijke nog steeds vriendin
Isabel
(Dit gedicht heb ik geschreven voor een persoon die erg belangrijk voor me was. Ik dacht dat ik verkeerd was, dus schreef ik haar dit, maar ze wou me niet vergeven. Nu ben ik erachter gekomen, dat ze me een mes in de rug heeft gestoken, en met een andere "vriendin" heeft samengespannen, om me te kwetsen. Dus het was een misverstand dit aan haar te geven)
Reacties op dit gedicht
| Tke: | Donderdag, december 27, 2001 02:23 |
| Ik ging bijna vragen wat is er gebeurd? Maar ik weet het al, het is erg als een vriendin je een mes in de rug steekt. Ik vind die mensen ziekelijk, waarom doen ze dat? welk nut heeft dat? Je verdiend beslist beter, uit je vorige gedichten kon ik afleiden dat je nog vele vriendinnen hebt waarop je kan rekenen... laat de persoon vallen die je niet waard zijn en dit was zeker zo'n "vriendin" |
|
| cupidoke: | Zondag, november 25, 2001 19:56 |
| ik voel echt pijn langs jou kant, ik voel dat heel sterk, ik ben hier als je wilt praten isabel. je bent niet alleen.ik wens niemand pijn dus ook daarom wil ik er voor jou zijn. ookal ben ik maar een buitestaander, iedereen heeft iemand nodig, het moment dat je denkt dat er niemand voor je is, kan je altijd terug vallen op gedichtenfreakje cupidoke. hou je taai, ik zal aan je denken. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Isabel | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 25 november 2001 | ||
| Thema's: | ||