Niets meer dan dit
Niets meer dan dit
Tussen jou en mij, kaarslicht
en verder niets
rode wijn die de wereld rond
ons onopgemerkt liet
alsof zij even niet bestond
Onze ogen zwegen en smeekten
in de hoop gelezen te worden
haast en twijfel
lieten ons ongemoeid
wij hadden alle tijd
En toen het kaarslicht doofde
ons van uitzicht roofde
gingen wij naar bed
tevreden, en elk
met zijn eigen gedachten
F.
Reacties op dit gedicht
| Mathilde: | Dinsdag, april 18, 2006 22:16 |
| weemoedig vind ik dit, misschien vergezeld van berusting. maar dat is slechts mijn persoonlijke interpretatie. liefs, mathilde |
|
| lachebekje1988: | Dinsdag, april 18, 2006 13:25 |
| Helemaal top en met zoveel gevoel geschreven! Liefs, |
|
| remie: | Dinsdag, april 18, 2006 08:12 |
| schitterend...liefs Remie | |
| L!@: | Dinsdag, april 18, 2006 06:53 |
| zoals altijd mooi,,, | |
| eye witness: | Dinsdag, april 18, 2006 06:51 |
Het huwelijk met zijn vredige momenten ...die je ook anders uitleggen kan... mooi geschreven |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Kuijlemans F. | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2006 | ||
| Thema's: | ||