Hans Winter: | Dinsdag, november 27, 2001 00:20 |
De belofte van winter, van onbeweeglijk mogen blijven in het zo grote overzicht. De schoonheid van de parel, van zacht glanzend licht dat met je mee trekt. Twee verschijnselen die je spiegelen. Dan verandert het van toon, er is geen onderwerp meer, het schijnsel van boven is weg en daarmee ook de weerglans van de parel, de witheid van de sneeuwvlok wordt door niets verzacht, de beweging laat je ogen niet los, zelfs niet in het smeltend verdwijnen, onvoorst |
|
Steven Vermeulen: | Maandag, november 26, 2001 13:16 |
die lente komt heus wel hoor, het lijkt alleen zo ver weg. De winter heeft trouwens ook iets romantisch. Vind ik toch... (ik ben steenbok, dus dat verklaart veel) |
|
Lonesome Cowboy: | Maandag, november 26, 2001 09:30 |
'n beaouty Sheena, alleen is verwoording misschien anders als gevoel je spreekt. G. |
|
arie: | Maandag, november 26, 2001 00:51 |
Als parels rollen Sheena en de hoop vergeefs lijkt, zal jouw verdriet eindigen en overgaan in diep geluk liefs, arie |
|
chaotique: | Zondag, november 25, 2001 22:02 |
waar blijf je het halen sheen:-) heel mooi *bewonderende en jaloerse blik* ;-) laat de parels maar rollen, kan soms deugd doen | |
vangheluwe linda: | Zondag, november 25, 2001 21:10 |
ik begrijp je ;) liefs linda |
|
pramodah: | Zondag, november 25, 2001 20:39 |
weer een mooi,en zeer gevoelig gedicht van jou voor wie het begrijpt,laat je tranen maar rollen misschien komt ooit de mooie prins die de sneeuwvlok doe ontdooien en je bevrijd uit je gevangenschap............... liefs pramodah |
|
pramodah: | Zondag, november 25, 2001 20:34 |
sorry:-) | |
pramodah: | Zondag, november 25, 2001 20:33 |
... | |
Auteur: Brenda | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 25 november 2001 | ||
Thema's: |