dansen aan zee
Zij dansde met dr haren in de wind
voelde zich zo vrij als een vogeltje
voelde zich weer een kind
Zij dansde met dr blote voeten op het strand
ver weg van iedereen
in het zogenaamde niemandsland
De zee nam al haar zorgen mee
voorgoed verdwenen
dat niet nee
Maar ze voelde zich lichter dan ooit
zweverig
niet langer haar zorgen gekooid
Dus dat lieve kind bleef dansen
en zag nieuwe kansen
Reacties op dit gedicht
| Green eyes: | Woensdag, april 19, 2006 14:45 |
| Mooi en positief ;) bleef dansen en zag nieuwe kansen, knap! Liefs,x! |
|
| lachebekje1988: | Dinsdag, april 18, 2006 21:50 |
| Heel erg mooi geschreven! Liefs! |
|
| worthlessje: | Dinsdag, april 18, 2006 21:05 |
| hoop dat meerdere mensen het inzien:)mooi gedicht kussies worthless |
|
| appeltje: | Dinsdag, april 18, 2006 20:53 |
| heel mooi beschreven, heel licht en helder, mooi. liefs appeltje |
|
| Jutta: | Dinsdag, april 18, 2006 20:30 |
| Mooi geschreven :) Bedankt voor je reactie, nee ik zweef niet al te ver hoor :) Liefs, Jutta |
|
