Wat stelt het leven nog voor?
Helemaal niets, het is helemaak kapot.
Waarom zijn we hier dan nog?
Het leven is toch door en door verrot.
Het leven maakt het niet beter,
Steeds minder gelukkig sta ik hier.
Het was al niet veel goeds,
maar het laatste sluipt weg door een kier.
Ik ben helemaal kapot,
Ik kom hier alleen maar droeviger te staan.
Sterker worden mijn gevoelens,
En daarmee kan ik niet meer omgaan.
Iedereen kan me beter met rust laten,
Want voor niemand maak ik het beter met mijn aanwezigheid.
De tranen stromen alweer over mijn wangen,
Maar ze zijn bijna gestopt met deze strijd.
Ik kan er niet meer tegen,
Het put me uit en maakt me stuk.
Het is een totale wanhoop in mijn hoofd,
het vloeit weg, weg gaat al het geluk.
Ik kan zo niet meer verder,
Waarom moet dit zo gaan?
Mijn leven is ingezakt,
Ik kan niet langer op mijn benen staan.
Laat me met rust, laat me stoppen,
Laat me vallen, laat me gaan.
Laat me los en vergeet me,
Laat me zakken en laat me staan.
Verlos me van dit kwaad,
Of laat me het zelf doen.
Asjeblieft, laat me gaan,
Smijt me weg zonder een afscheidszoen.
Ik verdien niet te leven,
Het maakt me helemaal kapot.
Waaraan heb ik dat verdient?
Dit leven komt me uit m'n strot.
Vergeet dat ik bestond en hier was,
maar geef me een plaats in je gedachten.
Stop mijn leven, stop mij en laat me gaan,
Maar laat me hier asjeblieft niet langer wachten.