als de avond valt...
als de avond valt...
waarom voel ik me zo rot
bij de komst van de maan
het maakt me helemaal kapot
wat heb ik verkeerd gedaan
wanneer de avond is gekomen
wanneer ik dus alleen zal zijn
kan ik niet meer over mooie tijden dromen
alleen nog maar over pijn
ik heb dan zoveel verdriet
maar dan heeft niemand het in de gaten
dan is er niemand die dit ziet
want dan zit ik eenzaam en verlaten
dan ben ik helemaal alleen
want dan ligt iedereen met gesloten ogen
dan heb ik dus niemand om me heen
en voel me dan het meest bedrogen
waarom voel ik me zo rot
bij de komst van de maan
het maakt me helemaal kapot
wat heb ik verkeerd gedaan
wanneer de avond is gekomen
wanneer ik dus alleen zal zijn
kan ik niet meer over mooie tijden dromen
alleen nog maar over pijn
ik heb dan zoveel verdriet
maar dan heeft niemand het in de gaten
dan is er niemand die dit ziet
want dan zit ik eenzaam en verlaten
dan ben ik helemaal alleen
want dan ligt iedereen met gesloten ogen
dan heb ik dus niemand om me heen
en voel me dan het meest bedrogen
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Woensdag, april 19, 2006 10:14 |
| de éénzaamheid zo voelbaar mooi verwoord ,groetjes Dirk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ZonnigZonnetje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 19 april 2006 | ||
| Thema's: | ||