jutter
Lopend langs de vloedlijn
met blote voetjes door het water
jut ik levenslust van mijn strand
en denk stilletjes aan later
Mijn tranen door de wind gedroogd
ik laat het helemaal gebeuren
als ‘s avonds de zon mooi ondergaat
een schouwspel van vele kleuren
Mijn dromen koester ik samen
met de schelpen uit het zand
even sta ik stil en kijk naar de horizon
wachtend op een uitgestoken hand
Reacties op dit gedicht
| Anneke v/d Wel: | Maandag, mei 15, 2006 20:05 |
| Wauw! Prachtig mooi verwoord, heerlijk om te lezen!! ;) Veel liefs en knuff Anneke |
|
| Reiger: | Donderdag, april 20, 2006 06:54 |
| Een stilmakertje.... | |
| Klaes: | Woensdag, april 19, 2006 18:23 |
| prachtig verwoord groet/klaes |
|
| lachebekje1988: | Woensdag, april 19, 2006 13:55 |
| Blijf er in geloven en ik weet zeker het komt goed! Liefs, |
|
| Niniki: | Woensdag, april 19, 2006 10:49 |
| Mooi neergezet Remie, soms is zo een hand dichterbij, dan je denkt. Knuffie Nini |
|
| Artifex: | Woensdag, april 19, 2006 09:20 |
| Vroeg of laat vindt die hand je wel. Liefs, Artifex. |
|
| Innerchild: | Woensdag, april 19, 2006 08:22 |
| Die hand komt vast ... reken maar ... (meestal op een moment dat je het niet meer verwacht !) Knuf, Inner |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 19 april 2006 | ||
| Thema's: | ||