Papa
Als je kwaad was zag ik van de kamer alle hoeken…
Ik probeerde een uitweg te zoeken…
Het slaan deed zo zeer…
Als ik eraan denk voel ik het weer…
Op een dag stond je met een mes klaar…
Ik wist het van te voren… ik voelde het gevaar…
De tijd van pijn duurde zo lang…
Ik was van jou zo bang…
Je probeerde me aan jouw kant te krijgen…
Maar ik voelde alleen de haat in mij stijgen…
Toen barste ik als een vulkaan uit elkaar…
Je snapte niet waarom… je vond het raar…
Maar diep in je hart weet je waarom…
Dus doe alsjeblieft niet zo stom…
Maar ik wil nog een ding zeggen stomme, zieke vent…
Ik hoop dat je nu gelukkig bent…
Reacties op dit gedicht
| jessica-genders: | Donderdag, mei 18, 2006 07:59 |
| om stil van te worden | |
| Ameris: | Woensdag, april 19, 2006 17:27 |
| knap dat je nog steeds overeint staat! en mooi geschreven. -XXX- Ameris |
|
| gergie: | Woensdag, april 19, 2006 17:11 |
| Because..Off..You: | Woensdag, april 19, 2006 17:06 |
| WAT?:( Gevaarlijke man.. mijn vader sloeg mijn moeder ook heel vaak.. alleen omdat ik werd geboren enzo.. STERKTE;) XoXoXoXoXo-Jes Cathariina |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gergie | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 19 april 2006 | ||
| Thema's: | ||