Een ode aan jou op deze dag
Bebloed van vele schulden
Gemaakt door stapels verdriet
Veel kan je niet meer dulden
Maar de mensen zien het niet
Eenzaam loop je rond
In jou eigen, dode land
Langs buiten lijk je kerngezond
Langs buiten ben je een diamant
In je zeldzame gedachten
Denk je aan je groene verleden
Hoe we dan om alles lachten
En het ongeluk succesvol vermeden
Overschemerd door zwarte wolken
Leef je nu al veel te lang
Mentaal doorkliefd door talloze dolken
En de mensheid maakt je bang
Een ode aan jou op deze dag,
Zodat je weet dat toch nog één mens je mag.