De toppen van m'n vingers.
Je ogen,
ontwijken
stil de mijne
en starend
kijk ik
voor me uit.
strek ik langzaam
de toppen
van m’n vingers,
reikend
naar jou,
ongehoord
en niet gevangen,
wezenloos
het denken,
huilen tranen
langs m’n wang.
als ik zwijgend
blijk te zeggen
dat ik zo
naar jou verlang.
Reacties op dit gedicht
| RealMe: | Dinsdag, mei 26, 2009 22:48 |
| deze stond op de gedichten freaks homepage. Schitterend gedicht. Pure emotie treffend geschreven. groeten, Bianca |
|
| dishesqueen: | Donderdag, april 20, 2006 17:49 |
| heel erg mooi geschreven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Elientjen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 20 april 2006 | ||
| Thema's: | ||