Aan mijn overleden zoontje van 6 maanden.
Ik zie je nog steeds
voor me liggen,
zo vreselijk klein
en zo angstig stil.
Er zijn nog zoveel dingen,
die ik van je weten wil.
Ik zou nog zo graag
tegen je praten,
maar ik weet,
het kan niet meer.
In gedachten zal je
bij me blijven.
En ik zal je missen Kevin,
elke dag steeds meer.
Liefs je Mama
voor me liggen,
zo vreselijk klein
en zo angstig stil.
Er zijn nog zoveel dingen,
die ik van je weten wil.
Ik zou nog zo graag
tegen je praten,
maar ik weet,
het kan niet meer.
In gedachten zal je
bij me blijven.
En ik zal je missen Kevin,
elke dag steeds meer.
Liefs je Mama
Reacties op dit gedicht
| Angel_13: | Zaterdag, maart 26, 2005 21:41 |
| m`n brOewrtjj was Ongeveer de selfde leeftijd dat we OntDekte dat hij herzenvlies ontstekkinG had,, we waren net Op tijd en gelukkiiG leeft iej nu nohG,, mOett er nii aan denken Om um krijt te raken,, XiejSs shirley | |
| chloe de bruyn: | Vrijdag, augustus 29, 2003 14:03 |
| Ik denk dat dat beeld nooit verdwijnt,patty | |
| cathy peeters: | Dinsdag, november 27, 2001 14:57 |
| cathy peeters: | Dinsdag, november 27, 2001 14:57 |
| sterkte toegewenst! en voor de rest is het hetzelfde als evi! groetjes cathy |
|
| Evi: | Maandag, november 26, 2001 19:30 |
| veel sterkte toegewenst! ik hoop dat ik zoiets nooit moet meemaken, wat dit gewoon al lezen doet me wenen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Micheline Hendriks | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 november 2001 | ||
| Thema's: | ||