Wanneer
Wanneer
ik schrijf
op papier of perkament
bij dag of nacht
mijn hart doe luchten
jij kent mijn taal
komt dichterbij
zal nooit meer vluchten
wanneer
ik huil
of lach
mij glas
heb leeggedronken
verloren mijn evenwicht
is daar jouw stem
word weer herboren
wanneer
gedachte ver zijn
verdwaald in eindeloze zinnen
ik doelloos
verder loop
is daar jouw hand
om me op mijn pad
te leiden
wanneer
ik troosteloos
mezelf heb verloren
omhels me lief
dat ik in jou schoot
opnieuw word geboren
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Vrijdag, april 21, 2006 08:51 |
| mooi | |
| Gert: | Vrijdag, april 21, 2006 00:17 |
| Schitterend! Groet, Gert |
|
| mamsiemomo: | Donderdag, april 20, 2006 22:49 |
| Prachtig! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Paul Willems (Quikkie) |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 20 april 2006 | ||
| Thema's: | ||