De “mooiste” pijn
Haar karakter van aard zo goed,
Waarom heb ik haar niet eerder ontmoet.
Haar stem, haar mooie gefluister,
Als een stille Sirene in het duister.
Haar lach zo heerlijk en charmant,
Als een verblindende diamanten bergwand.
Haar hoofd zo egaal, zo mooi van vorm,
Haar haren elegant wapperend door elke storm.
Haar wandelend lichaam, zo subliem zo elegant,
Als een slapende zeemeermin op het strand,
Zwemmend door mijn gedachte,
Sinds het eerst dat ze naar me lachte.
Alles zo mooi alles zo perfect,
Maar haar ogen zijn niet opgewekt.
in ogen zie ik haar grote verdriet,
Waarom ziet niemand dat ze niet geniet.
O waarom meisje ben je zo vol pijn,
Ik zie hoe je beetje bij beetje wegkwijnt.
Wist ik het maar, o wist ik het maar,
Dan kan ik je troosten, weghouden bij het gevaar.
O meisje wist ik het maar…….
Geschreven voor een vriendin,
I will always be there for you,
I will love you 4-ever.
Xxx Karim (20-04-2006).