Vlinder
Vlinder
Ze is dood,
ze is niet meer,
ze is naar boven gegaan,
ze sloeg haar tere vleugels uit.
Mijn kleine vlinder,
mijn lieve mongool.
Toch is ze hier,
het is haar lach,
haar lach die ik vandaag,
in dat gouden zonnestaaltje zag.
Ze is dood,
ze is niet meer,
ze is naar boven gegaan,
ze sloeg haar tere vleugels uit.
Mijn kleine vlinder,
mijn lieve mongool.
Toch is ze hier,
het is haar lach,
haar lach die ik vandaag,
in dat gouden zonnestaaltje zag.
Reacties op dit gedicht
| lachebekje1988: | Vrijdag, april 21, 2006 17:46 |
| Sterkte!!! Knuffel. Liefs, |
|
| Reiger: | Vrijdag, april 21, 2006 13:09 |
| WOW....ik werd er even stil van....zo diep ontroerend geschreven Sterkte |
|
| rock_cat: | Vrijdag, april 21, 2006 11:08 |
| ze blijft bij je in je hart | |
Over dit gedicht
| Auteur: lullaby | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 21 april 2006 | ||
| Thema's: | ||