Gebroken vanbinnen, gelukkig vanbui
Gebroken vanbinnen, gelukkig vanbuiten
Als ik in de spiegel kijk
Dan wil ik hem kapotslaan
Ik wil het beeld loslaten
De persoon erin laten gaan
Ze staren zich blind op die lach
Terwijl ik vanbinnen doodga
Hoe ik toch alles fake elke dag
En eigenlijk op ontploffen sta
Ik heb zo’n hekel aan mezelf
En de pijn die ik vanbinnen voel
De woede, de littekens de eenzaamheid
maar niemand begrijpt wat ik bedoel
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: ZonnigZonnetje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 21 april 2006 | ||
| Thema's: | ||