Het licht van herinneringen de hoeken van mijn gedachte.
Nevelige waterkleurige herinneringen van de manier wij waren.
Verspreide beelden van de glimlachen die wij erachter hebben gelaten.
Glimlachen die wij aan elkaar gaven voor de manier hoe wij waren.
was het dan echt zo eenvoudig?
Of heeft de tijd elke lijn herschreven?
Als wij de kans hadden om het alles opnieuw te doen, vertel me, zouden wij?
Konden wij? Herinneringen kunnen mooi zijn,
En toch..
Wat te pijn deed om te willen herinneren. Kozen we gewoon simpel
Om het te vergeten.
Zo is het, ‘het gelach’ dat wij ons zullen herinneren,
Wanneer we herinneren hoe ‘wij’ waren...