sta hier in het duister,
vergeet even de wereld om me heen.
Voel alleen de regen,
langzaam op mij neerdalen.
Kletsnat,
Ijskoud.
Maar dat voel ik niet.
Nu even niet.
Ik kijk omhoog,
Zie de wolken om de maan.
Ze sluiten hem in,
alsof hij daar niet mag staan,
en zijn gloed over mij heen laat gaan.
Langzaam pakken de wolken hem in.
En dan is er weer het duister.
Ik probeer te stralen.
Maar dan pakken de wolken me in.
Alsof ik niet mag schijnen.
Wat heeft het voor zin.