Hoe kan een vader
Een kind van eigen bloed de rug toekeren
In plaats van het fietsen te leren
Terwijl het zijn eerste stappen zet
Puur egocentrisme het belet
Een blik over de schouder te werpen
Naar dat kind op die fiets
Hoe kan een vader
Zichzelf in de ogen aankijken
Onderwijl zichzelf verliezend
Elk hart bevriezend
In een eeuwigdurende monoloog
Vooral zichzelf en zijn gezin bedroog
Onder het mom van charme
Hoe kan een vader
Aandacht schenken aan al die anderen
Zonder een poging zichzelf te veranderen
Terwijl zijn kind snakt naar een ereplaats
Doch beschouwd wordt als ziek en melaats
Afgestoten en verbannen
Door de man met de scheve schaats
Met een pijn voor altijd
Hoe kan een man
Als vaderfiguur falen
Die zakdoek niet tevoorschijn halen
Als zijn kind een bloedneus heeft
En zwaar onder intimidatie leeft
Waar gezag warmte
Voorgoed op een zijspoor zet
Een kind niet meer dan een marionet
In de handen van zijn vader