morgen
langzaam tikt de klok
de vele minuten weg
was het maar morgen
de tijd kruipt, mijn boek
net niet spannend genoeg
de avond te stil en te donker
de nacht eenzaam en koud
langzaam schuift het donker
naar verder, naar morgen
geen seconde van mijn zijn
gedachtes bij iets anders
slapeloos kruipen de cijfers
‘k doe mijn wens en bid
laat me de hemel raken
mijn vleugels spreiden
vlieg met me weg want
de wijzers gaan steeds verder
en tijd heelt alle wonden
Reacties op dit gedicht
| Niniki: | Zondag, april 23, 2006 12:42 |
| Zal ik een paar mensen bij je langs sturen? Bij mij is het toch veel te druk. Grapje hoor Remie, mooi verwoord! Knuffie Nini |
|
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 23 april 2006 | ||
| Thema's: | ||