Alleen
Je zit stil in een hoekje
Geen mens ziet je staan
Je hoort stemmen
Maar er is niemand
Alleen in een grote kamer
Opgesloten in jezelf
De muren lijken te bewegen
Maar er gebeurt niets
Het enige wat je wilt is rennen
Rennen hier ver vandaan
Maar je zit vastgenageld aan de grond
En hoopt, dat iemand je komt redden
Je wilt weten wie je bent
Leven zonder twijfels of angst
Fijn tussen de mensen geborgen
Altijd veilig en zonder zorgen
Geen mens ziet je staan
Je hoort stemmen
Maar er is niemand
Alleen in een grote kamer
Opgesloten in jezelf
De muren lijken te bewegen
Maar er gebeurt niets
Het enige wat je wilt is rennen
Rennen hier ver vandaan
Maar je zit vastgenageld aan de grond
En hoopt, dat iemand je komt redden
Je wilt weten wie je bent
Leven zonder twijfels of angst
Fijn tussen de mensen geborgen
Altijd veilig en zonder zorgen
Reacties op dit gedicht
| RiotGirl888: | Woensdag, april 26, 2006 11:50 |
| Erg herkenbaar.. mooi geschreven. Sterkte x | |
| sunset: | Zondag, april 23, 2006 13:56 |
| En toch, zelfs met alleen jezelf hoef je niet echt eenzaam te zijn. Mooi treffend verwoord. Liefs en knuf, sunset |
|
| Not so though: | Zondag, april 23, 2006 13:15 |
| goed geschreven! en erg herkenbaar. Sterkte ermee liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Yvette (: | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 23 april 2006 | ||
| Thema's: | ||