Dagen.
Er zijn zo van die dagen,
dat mijn hart het bijna begeeft.
Van liefde haast niet te verdragen,
van het verlangen dat in mij leeft.
Wie komt mij waarschuwen
als er iets gebeurt met jou.
Wie zal mijn verdriet begrijpen,
als niemand weet hoeveel ik van jou hou.
Je zit zó diep van binnen,
je bent zo één met mij.
Het is een genot jou te beminnen,
bij niemand ben ik zo vrij.
Reacties op dit gedicht
| lachebekje1988: | Zondag, april 23, 2006 19:31 |
| Prachtig mooi verwoord. Graag gelezen!. Liefs en fijne avond. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: schattigmimi | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 23 april 2006 | ||
| Thema's: | ||