En vandaag was het een jaar geleden dat u niemand meer herkende,
dit was zo erg dat ik ervoor wegrende.
U was een blok en zieker kon u niet zijn,
u kon niet eens meer praten van de pijn.
Toen pas mocht u naar het ziekenhuis, u werd uit uw huis vervoerd,
echt u was zo beroerd.
En daarna zaten we lange tijd in uw huis het was zo stil,
alles bij elkaar was het veel te veel.
Iedereen was zo bang,
allemaal wisten we: uw leven duurt niet meer lang.