verbannen ziel
ik loop door een waas van herrineringen,
maar ze lijken niet van mij,
ik staar naar een berg van gedachten,
maar ik kom er niet meer bij,
ik wil weten wie daar loopt,
welk meisje steelt mijn dromen?
wie berooft mij van mijn lichtpuntjes?
waarom kan ik niet bij haar komen?
ogen die bekend zijn,
kijken mij onderzoekend aan,
ik ken die ogen,
ik zie mezelf daar staan.
Reacties op dit gedicht
| moongirl1982: | Woensdag, april 26, 2006 10:00 |
| diepgaande emoties die zich een weg verbanen.dit raakte me, groet moongirl1982 |
|
| lachebekje1988: | Maandag, april 24, 2006 11:07 |
| Mooi deze! Liefs en fijne dag verder. |
|
| sunset: | Maandag, april 24, 2006 10:22 |
| Dit vind ik dan weer mooi. Liefs en warme knuf, sunset | |
Over dit gedicht
| Auteur: twistel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2006 | ||
| Thema's: | ||