Ik ben jouw prul
Misschien lig ik in je verleden.
Allang weggegooit in je mooie
prullenbak.
Dan lig ik daar, dood te gaan,
je had even geen zin meer in me.
Hulpeloos op de prullen - bodem,
wachtend op de vuilnisbelt.
Gekreukeld door je handen,
ze hebben me laten vallen.
Niet meer bestaand voor jou,
door jouzelf uit je wereld gegooit.
Afgedankt maar aangeraakt,
verfrommeld maar gevormd
door jou.
Allang weggegooit in je mooie
prullenbak.
Dan lig ik daar, dood te gaan,
je had even geen zin meer in me.
Hulpeloos op de prullen - bodem,
wachtend op de vuilnisbelt.
Gekreukeld door je handen,
ze hebben me laten vallen.
Niet meer bestaand voor jou,
door jouzelf uit je wereld gegooit.
Afgedankt maar aangeraakt,
verfrommeld maar gevormd
door jou.
Reacties op dit gedicht
| Tom*: | Dinsdag, mei 16, 2006 15:33 |
| Hej Deze is oook mooi =) net als je andere gedichten.. ook goed verwoord. X je grootste fan ;) :P |
|
| Engeltjuh: | Dinsdag, april 25, 2006 02:33 |
| zeer mooie beeldspraak, rakend gedicht. liefs van amber | |
| Dirk Hermans: | Maandag, april 24, 2006 23:13 |
| gevoelig verwoord groetjes Dirk |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Catharina Sophia | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2006 | ||
| Thema's: | ||