Die avond in de wagen.
Eén moment om in te vervagen
de heerlijkheid die eeuwig zou moeten duren..
Waarom moet ik er nu steeds weer aan denken
hoe heerlijk die avond was
warm en geborgen in zijn omhelzing
de radiator van de wagen stond op het warmst
de rit had eeuwig mogen blijven duren
in mijn dromen beleef ik het steeds opnieuw
zijn hand die mijn haren streelt
mijn hoofd op zijn schoot
even later andersom
onze bestemming kwam naderbij
we sliepen half
mijn hand in de zijne
zachtjes strelen
ik voel hoe de wagen stopt
de koude dringt binnen als het portier opengaat
ik moet weg
de nacht in
alleen.
de heerlijkheid die eeuwig zou moeten duren..
Waarom moet ik er nu steeds weer aan denken
hoe heerlijk die avond was
warm en geborgen in zijn omhelzing
de radiator van de wagen stond op het warmst
de rit had eeuwig mogen blijven duren
in mijn dromen beleef ik het steeds opnieuw
zijn hand die mijn haren streelt
mijn hoofd op zijn schoot
even later andersom
onze bestemming kwam naderbij
we sliepen half
mijn hand in de zijne
zachtjes strelen
ik voel hoe de wagen stopt
de koude dringt binnen als het portier opengaat
ik moet weg
de nacht in
alleen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Paper wings | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2006 | ||
| Thema's: | ||