EEN NIEUWE ASBAK VOL MET SCHIJN
een nieuwe asbak vol met schijn
een gouden greep van losse vingers
steelt de glans van mijn verhaal
van spuugzat dwalen zonder doel
een zinloos leven in het zicht
van doodgaan als een plicht
de hunkering naar morgen
door de honger van vandaag
de tijd passeren met herinnering
en dromend door ruines struinen
van een toekomst in verval
het ongeweten ogenblik van liefde
in zweet genomen, zacht gekomen
triomferend heersen tot het eind
laatste stilte van genot, verrookt,
versnoven tot vergetelheid
maar alles lacht en verder wacht
een nieuwe asbak vol met schijn
glitters en de glamour in de ogen
spuitend door de nacht, de jacht op gein,
verzuipend in een uitzichtloze pijn
wil melker
27/11/2001
Reacties op dit gedicht
| Zeeroosje: | Dinsdag, november 27, 2001 23:43 |
| Weer mooi omschreven Wil, ieder heeft zijn ups en douwns, maar toch als je achterom kijkt was het toch mooi, het is wel het leven waard, soms heel even denk ik het ook anders, denk dat iedereen dat eens meemaakt. Al is het soms maar schijn, toch is het ook een herinnering, die bij het leven hoort.Vele lieve groetjes Roosje | |
| S.J.: | Dinsdag, november 27, 2001 21:39 |
| Je schrijft altijd zo mooi. Je gedichten bevatten een magie die niet te omschrijven valt... Ik heb bewondering voor al je werk! ga zo door xxx |
|
| dikkertjedap: | Dinsdag, november 27, 2001 10:42 |
| Verzuipen in pijn, hoe herkenbaar moet dat voor velen van ons zijn. Leven als een hol vat. groet, dd |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 27 november 2001 | ||
| Thema's: | ||