entiteit
entiteit
Ik verstom in manengloed
als maagdelijke pijnen
in ontfermen het lichaam
geselen en het van zijn
kracht ontdoet
Alsof gestenigd verstar
ik als het buiten lentert
en ik mij weet dat de herfst
mij nog gevangen houdt
in een entiteit die ik
al eens als verloren had beschouwdElze
Reacties op dit gedicht
| moongirl1982: | Woensdag, april 26, 2006 10:06 |
| krachtig, groet moongirl1982 |
|
| L!@: | Dinsdag, april 25, 2006 16:07 |
| ik had gehoopt..dat vriendschap toch dat beetje lente zou brengen... doekel.. L!@ |
|
| powderfinger: | Dinsdag, april 25, 2006 14:21 |
| prachtig :-) | |
| lachebekje1988: | Dinsdag, april 25, 2006 12:38 |
| Heel mooi verwoord. Liefs, |
|
| m@rcel: | Dinsdag, april 25, 2006 12:33 |
| de verwaring mooi verwoord elze prachtig geschreven Knuffie m@rcel |
|
| turtle: | Dinsdag, april 25, 2006 12:01 |
| de zon schijn heerlijk ( in limburg) geniet van de stralen Elze liefs |
|
| hiljaa: | Dinsdag, april 25, 2006 11:35 |
| wat de essentie van het wezen uitmaakt in geest en lichaam is nooit verloren laat herfst een plaatske krijgen en winter doorstromen naar de lente toe en straks zal het zomeren in jou gedachten als entiteit het wil verwachten knufkusliefs--hiljaa-- |
|
| _Zonneschijn_: | Dinsdag, april 25, 2006 11:29 |
| Superprachtig! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: elze | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 25 april 2006 | ||
| Thema's: | ||