Mijn web
Verstrikt in een groot web
De draden die zijn gespannen
Houden me hier vast
Ik leef mijn leven, verbannen
De draden zijn sterk
Onzekerheid, twijfel, haat
Ze laten me verlammen
Zorgen dat m’n wereld langzaam vergaat
Soms wil ik vrij zijn
Gaan en staan waar ik zelf wil
Wegvliegen uit dit verwarde onderkomen
Het geluk tegemoet
Maar ik blijf waar ik ben
Dat weet ik nu al
Dit web geeft me zekerheden, veiligheid
Iets wat ik buiten missen zal
De draden die zijn gespannen
Houden me hier vast
Ik leef mijn leven, verbannen
De draden zijn sterk
Onzekerheid, twijfel, haat
Ze laten me verlammen
Zorgen dat m’n wereld langzaam vergaat
Soms wil ik vrij zijn
Gaan en staan waar ik zelf wil
Wegvliegen uit dit verwarde onderkomen
Het geluk tegemoet
Maar ik blijf waar ik ben
Dat weet ik nu al
Dit web geeft me zekerheden, veiligheid
Iets wat ik buiten missen zal
Reacties op dit gedicht
| Not so though: | Dinsdag, april 25, 2006 23:11 |
| Erg mooi geschreven! liefs |
|
| nippy: | Dinsdag, april 25, 2006 19:40 |
| mooi... | |
Over dit gedicht
| Auteur: RG888 |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 25 april 2006 | ||
| Thema's: | ||