Verknipte ziel
Onzekerheid in duizend flarden,
zie mij niet, nee, hoor mij niet
ik zal mijn rust wel vinden, ooit
en dan de laatste stukken
Zielloos zoek ik naar wat scheurt
wat mij uit elkaar schijnt te rijten
als een schaar die mij doorspietst
lijkt zij mij juist te mijden
Ik vraag alleen een beetje grip
kans op begrip, kans op uitzicht
in een toekomst voor mijzelf
het liefst als één geheel
R.
amber1951: | Dinsdag, mei 30, 2006 15:06 |
Ik ben verbaasd over jou gedichten. Wat heb jij meegemaakt? Kan ik iets voor je betekenen? Ik herken wel zo het een en ander. Je mag mij wel toevoegen als je wilt.Of je mag mij altijd mailen hoor. anita_boek@hotmail.com |
|
RiotGirl888: | Donderdag, april 27, 2006 21:09 |
Een gedicht om te herlezen.. mooi! | |
Sifra.K: | Woensdag, april 26, 2006 09:07 |
Mooi Liefs, Sifra |
|
m@rcel: | Dinsdag, april 25, 2006 22:53 |
prachtig geschreven heel mooi Liefs m@rcel |
|
Dirk Hermans: | Dinsdag, april 25, 2006 22:00 |
heel mooi neergezet groetjes DIRK |
|
Auteur: Rachel Rutten | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 25 april 2006 | ||
Thema's: |