Lr: doods vaarwel

Je bracht je hart naar het andere eind
waar het zonlicht nimmer schijnt, maar
schaduwen overheersen – tegenstrijd –
het maakt niet uit, leven kwam te laat
en tijd, zij bleef tot in de eeuwigheid

De lente had je ziel vermoord, wijl
zij ongestoord de winter had verslagen
met regen, zonder sneeuw, want maart
was minder koud – de gouden eeuw voorbij
– april doet toch wel wat hij wil

Mijn lichaam kroop je achterna, en
liefde vloog bij jou, naar ik dacht
– het laatste uur had niet gewacht –
toen ik over je graf heen boog, je kuste,
en je hoofd liet rusten op mijn schoot

Het doods vaarwel kwam weer te snel

Geschreven door

Quando

Reacties op dit gedicht

Quando vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Laura Luijkx:	Vrijdag, april 28, 2006 21:38
Rakend gedicht, kippenvel gedicht! Liefs,

Panta Rhei:	Woensdag, april 26, 2006 14:10
Het doods vaarwel komt (bijna) altijd te snel En niet zo negatief, ik vind het allemaal wel meevallen, neem er voorbeeld zelfs een voorbeeld aan ;) Liefs,

Nemesis:	Woensdag, april 26, 2006 08:57
Ik herken er een bekende stijl in ;) Liefs

Sifra.K:	Woensdag, april 26, 2006 08:46
Het past geheel in elkaar. Liefs, Sifra

__xMegan:	Dinsdag, april 25, 2006 23:48
supermooi deze =)

Renate-td-:	Dinsdag, april 25, 2006 23:40
Prachtig dicht, en een geweldige laatste strofe..! succes, Liefs

m@rcel:	Dinsdag, april 25, 2006 22:57
stilmakend mooi Liefs m@rcel

Emilia:	Dinsdag, april 25, 2006 22:44
Prachtig mooi, ik ben er stil van.

Over dit gedicht

Auteur: Quando
Gecontroleerd door: Anastacia
Gepubliceerd op: 25 april 2006
Thema's: [Dood]