Na de zelfmoord van mijn lieve mama
Eens had mijn leven
een wondermooi begin
en was mijn jeugd
heel jolig en vol zin...
Tot plots...
die wrange eenzaamheid verscheen
omdat veel wat mij
dierbaar was verdween.
Nu is die nare
en saaie levensklok
op mooie herinneringen
blijven staan
want ieder sprankeltje
intens geluk
is als een sprookjesdroom
voorgoed vergaan!
een wondermooi begin
en was mijn jeugd
heel jolig en vol zin...
Tot plots...
die wrange eenzaamheid verscheen
omdat veel wat mij
dierbaar was verdween.
Nu is die nare
en saaie levensklok
op mooie herinneringen
blijven staan
want ieder sprankeltje
intens geluk
is als een sprookjesdroom
voorgoed vergaan!
Reacties op dit gedicht
| fran92: | Donderdag, april 27, 2006 15:32 |
| ben even stil.. sterkte liefs fran92 |
|
| dolphingirl: | Donderdag, april 27, 2006 14:25 |
| Sterkte Dolphingirl |
|
| Live: | Donderdag, april 27, 2006 13:14 |
| Sterkte ooit schijnt de zon weer in je ogen. Leef je leven en gooi het niet weg. Klikt makkelijk gezegd en is moeilijk gedaan. Believe me ik weet er alles van. | |
| LaLoes: | Donderdag, april 27, 2006 13:01 |
| Sterkte heb het zelfde doorgemaakt het is een strijd, elke dag weer maar als je terug vecht komt het goede wel weer want ze is altijd om je heen Liefs |
|
| nippy: | Donderdag, april 27, 2006 12:40 |
| pfff erg zeg..sterkte en veel liefs | |
| m@rcel: | Donderdag, april 27, 2006 12:24 |
| Hier wordt je in en in stil van.... prachtig mooi verwoord Heel veel sterkte Knuff m@rcel |
|
| Reiger: | Donderdag, april 27, 2006 12:16 |
| Jeetje wat verschrikkelijk.... Je hebt het wel mooi verwoord Wens je heel erg veel sterkte.... |
|
| Jannie Hoogendam: | Donderdag, april 27, 2006 11:51 |
| Triest zeg... sterkte en liefs Jannie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: manuella | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2006 | ||
| Thema's: | ||