Luchtkasteel.
Luchtkasteel.
Geef mij je hand en ik zal je tonen,
waar geen woorden voor bestaan.
Het is een plaats waar alle dromen,
voor ons ieder zijn ontstaan.
Al je wensen zal je vinden,
tot nog heden ongekend.
Je leven, leven zonder grenzen,
zonder zorgen, zonder geld.
Geef me je hand en ik zal je tonen,
waar je weg beginnen kan.
Daar ben ik ook ooit begonnen,
als een kleine jongen dan.
Verzet daar bergen zonder hulp,
help verzetten wat niet kan.
Daarna zul je pas begrijpen,
dat deze wereld voor mij geen thuis is. . .
maar een met bakstenen gevuld gevang.
Reacties op dit gedicht
| Boudaatje: | Vrijdag, april 28, 2006 21:27 |
| Ik geniet van jouw schrijven, en bent benieuwd wat je nog in petto heb. |
|
| Gert: | Donderdag, april 27, 2006 22:49 |
| Rakend mooi. Liefs, Gert |
|
| switi lobi: | Donderdag, april 27, 2006 20:25 |
| Ik krijg het hier koud van, zó goed gedaan! Fijne avond! Liefsliefs, dikke kus.....switi lobi |
|
| Laurens Windig: | Donderdag, april 27, 2006 20:14 |
| TOP! | |
| nippy: | Donderdag, april 27, 2006 19:53 |
| PRACHTIG GEDAAN!! | |
| Augustijntje: | Donderdag, april 27, 2006 19:02 |
| prachtig! x! |
|
| Green eyes: | Donderdag, april 27, 2006 18:31 |
| Wowh! Echt super, herkenbaar... mooi! Liefs, knuf! |
|
| m@rcel: | Donderdag, april 27, 2006 18:04 |
| sjeeee wat is dit prachtig geschreven heel,heel mooi Liefs m@rcel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dylirium | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2006 | ||
| Thema's: | ||