Verloren voor altijd
Verloren voor altijd,
vanbinnen
maar vanbuiten niet.
Iedere dag
weer een andere lach.
Iedere nacht
een ander gedacht.
Nooit meer slapen,
en tijdens de lessen alleen maar gapen.
Mensen die op je zenuwen werken,
maar die nooit iets daarvan zullen merken.
Verdriet is het enige wat ik nog voel,
en voor de rest is het hier binnenin een dooie boel.
Ik denk terug aan onze tijd,
en dat is de enigste waarheid.
De tijden die we meemaakten,
de problemen waar we in graakten.
We hielpen mekander elke keer weer,
en door die tijden mis ik je meer en meer.
Verloren voor altijd,
vanbinnen
maar vanbuiten niet.
Reacties op dit gedicht
| priseschijn: | Vrijdag, april 28, 2006 19:55 |
| Oooh deze is echt mooi khoop voor jou dat hij of zij rap terug komt... liefs prises |
|
Over dit gedicht
| Auteur: RavenH | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2006 | ||
| Thema's: | ||