Mijn gedachten bleven achter
Mijn gedachten bleven achter
waar vinger toppen nog raken
drupelt zilt in mijn handen
mijn schouder achterlatend
in onmacht van troost
gedachten zijn gebleven
in een hart zo stil
ik hoorde je woorden
en de kreet van pijn
ik hoop dat tijd het stilde
en je terug bent in rust
de onmacht van niet kunnen zijn
deed mijn ziel intens pijn
drupelt zilt in mijn handen
mijn schouder achterlatend
in onmacht van troost
gedachten zijn gebleven
in een hart zo stil
ik hoorde je woorden
en de kreet van pijn
ik hoop dat tijd het stilde
en je terug bent in rust
de onmacht van niet kunnen zijn
deed mijn ziel intens pijn
***Wim****
Reacties op dit gedicht
| L!@: | Donderdag, april 27, 2006 21:47 |
| soms heb je dat.. mooi verwoord van je,, | |
| Riann: | Donderdag, april 27, 2006 21:32 |
| Zo mooi dit..liefs | |
| Gonny: | Donderdag, april 27, 2006 20:41 |
| knuffffffffffff Liefs Gonny Je dinnetje |
|
| maria : | Donderdag, april 27, 2006 20:13 |
| in voel van delen ligt het weten ondanks onmacht eens in hart geborgen wordt nimmer vergeten en ligt de waarheid van verbonden kracht liefs, maria |
|
| switi lobi: | Donderdag, april 27, 2006 20:08 |
| Maar jouw warme genegenheid is er altijd! Ik begrijp je gevoel helemaal, ik vind dat je het geweldig verwoordt hebt! Fijne avond Wim...liefsliefs, dikke kus.....switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2006 | ||
| Thema's: | ||