Glinsterend in het water
Het maanlicht van die nacht ervoor
Deze nacht zijn er geen sterren
Die breken amper door

Jij hebt de nacht verwoest
De sterren die altijd stralen
Dat heb jij allemaal verpest
Met jouw valse verhalen

De lach op het gezicht van haar
Is niet meer te herkennen
Het liefst zou ze er vandoor willen gaan
Zo snel mogelijk weg willen rennen

Ze zit vast in de realiteit
De vluchten naar haar dromen zijn volgeboekt
Omdat ze het nu onder ogen moet zien
Het is de pijn die haar hart opnieuw weer opzoekt

Bloeden kun je het nog niet noemen
Branden doet het al wel
En dan denk je als je erover heen bent
Het was eigenlijk maar een stom spel

En hij heeft ermee verloren
Ze heeft weer iemand ontmoet in het café
Het maanlicht schijnt in het water
De sterren schitteren ook weer mee

Ze zijn weer doorgebroken
De lach is er ook weer bij
Wat het waardevolste was wat die jongen heeft verloren?
Dat was zij, dat was zij