Angststrijd.
Alleen loop ik daar
Voel me niet alleen!
De aanwezigheid
ogen prikkend in mijn rug
Links van mij,
hoor ik voetstappen -angst.
Ik kijk uit mijn ooghoek
Jongeman met zonnebril
Komt er gehaast aan
Zet mijn kraag op
verder niemand op straat.
Poging tot ontwijken,
sneller lopen maar
De stappen groter.
De man is nu dichtbij
Steekt zijn arm uit
en raakt mijn arm.
Bang voor wat er komt
"Kan ik u helpen?"
Mijn schorre stem -stom
"Weet u misschien de tijd?"
Reacties op dit gedicht
| daantje_vi: | Zaterdag, april 29, 2006 17:22 |
| wouw...mooi verwoord ...ja zo voel ik me elke dag als ik naar buiten ga angst voor mannen :s maja xxxx daantje xxx echt mooi geschreven ;) | |
| lachebekje1988: | Zaterdag, april 29, 2006 14:44 |
| Goeie opbouw! Liefs, |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, april 29, 2006 14:09 |
| gevoelig beschreven | |
| L.Bert: | Zaterdag, april 29, 2006 09:40 |
| Prachtig de angst beschreven! Een geweldig gedicht. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Chalyneoin | 
|
|
| Gecontroleerd door: Charissa | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2006 | ||
| Thema's: | ||