zittend op het hekje voor je bloemenland
durf te geloven in toekomst en jezelf
het gras is groener aan de overkant
plant je hart vol vergeetmenieten
tover de wereld vol vrede en rust
tussen pinksterbloemen en madeliefjes
is het de wind die jou lieftallig kust
de hoop waarop je kunt weg varen
in de schemer van de avondzon
zal ik voor jou alle zeilen bij zetten
naar de dag dat ik met jou liefde begon
Reacties op dit gedicht
| fran92: | Zaterdag, april 29, 2006 12:11 |
| prachtig mooi! liefs fran92 |
|
| lachebekje1988: | Zaterdag, april 29, 2006 10:29 |
| Heerlijk geschreven gedicht, graag gelezen! Liefs, |
|
| hiljaa: | Zaterdag, april 29, 2006 08:20 |
| mooi beeldend al die bloempjes! knufliefs--hiljaa-- |
|
| Raira (Ria): | Zaterdag, april 29, 2006 07:37 |
| jammer van de fictie maar een zooooooo mooi gedicht een fijne dag liefs Ria |
|
| Rien de Heer: | Zaterdag, april 29, 2006 07:10 |
| Kijk, dit is al beter..heerlijk op een hekje zitten en naar de bloemenpracht kijken..... Groetjesss, Rien. |
|
| L!@: | Zaterdag, april 29, 2006 06:42 |
| mooi dicht van je,,, | |
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2006 | ||
| Thema's: | ||