Te veel
ik ben moe..
even word alles me te veel..
vriendinnen in het ziekenhuis..
zo zielig zo pijnlijk
ze ziet er slecht uit.
en het afscheid is zo pijnlijk..
ik wil iedere dag bij hun zijn..
ik wil er voor hun zijn..
een vriendin
haar zusje is overleden..
ze is verdronken..
ik ken de haar je hart scheurt..
het breekt..
zo veel woorden.
maar te weinig om het uit te kunnen leggen
3 vrienden..
ik dacht dat ik ze kende..
niet dus..
ik kan het niet aan..
alles is teveel..
gaat er een moment komen
wannneer het weer heelt..
ik wil door..
ik wil vechten..
en niet opgeven..
maar me hart wil rust...
even word alles me te veel..
vriendinnen in het ziekenhuis..
zo zielig zo pijnlijk
ze ziet er slecht uit.
en het afscheid is zo pijnlijk..
ik wil iedere dag bij hun zijn..
ik wil er voor hun zijn..
een vriendin
haar zusje is overleden..
ze is verdronken..
ik ken de haar je hart scheurt..
het breekt..
zo veel woorden.
maar te weinig om het uit te kunnen leggen
3 vrienden..
ik dacht dat ik ze kende..
niet dus..
ik kan het niet aan..
alles is teveel..
gaat er een moment komen
wannneer het weer heelt..
ik wil door..
ik wil vechten..
en niet opgeven..
maar me hart wil rust...
Reacties op dit gedicht
| D`lover: | Zondag, april 30, 2006 11:01 |
| mij nie gaan beschuldige van hacken he kweet nie eens hoe |
|
| lachebekje1988: | Zaterdag, april 29, 2006 15:26 |
| Herkenbaar! Dat rood op grijs was wel heel erg moeilijk voor mij te lezen! Liefs en sterkte. |
|
| QueenBee: | Zaterdag, april 29, 2006 10:09 |
| malen beter dan op aard.. maar ik kan haar niet missen!! Lieverd jij moet niet opgeven.. het lukt je wel .. al ist fucking moeilijk! Kus hhvvj! |
|
| QueenBee: | Zaterdag, april 29, 2006 10:08 |
| Pff herkenbaar.. Gister hebben we te horen gekregen dat me tante ongeneeslijk ziek is... me ouders wilden het gister niet vertellen omdat ik naar een feest moest.. werd het me vanochtend verteld.. ik had al zo''''n voorgevoel; ze durfden me niet recht in de ogen te kijken en me moeder had tranen.. :''''( Ik heb zo gehuild.. strax komt de man van haar bij ons eten... weet je wat het rare is.. me tante is niet bang voor de dood.. ze zal strax een leven bij God leiden en dat is velen male |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~d3nic3~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2006 | ||
| Thema's: | ||