Verzonnen krachten
Verzonnen krachten
_____________
De vingers strelen het donker van de nacht,
de geest des vuur's die je pijn verzacht,
kreunt liefdevol de haat,
voordat de laatste hoop je lichaam verlaat.
_
In het midden van de eerbied,
smelten twee lichamen tot een,
er klinkt een langzaam, klagend lied,
en de bol van ijs verscheen.
_
De nerven van het leven,
pompen de modder door je lijf,
kan je geen kracht en zin meer geven,
langzaam word je koud, en stijf...
_____________
De vingers strelen het donker van de nacht,
de geest des vuur's die je pijn verzacht,
kreunt liefdevol de haat,
voordat de laatste hoop je lichaam verlaat.
_
In het midden van de eerbied,
smelten twee lichamen tot een,
er klinkt een langzaam, klagend lied,
en de bol van ijs verscheen.
_
De nerven van het leven,
pompen de modder door je lijf,
kan je geen kracht en zin meer geven,
langzaam word je koud, en stijf...
Reacties op dit gedicht
| Amyst Nuka: | Maandag, mei 01, 2006 00:24 |
| wow......ehm......zo hé. Dit is weer eens eh... wat anders..................... Wel prachtig geschreven. | |
Over dit gedicht
| Auteur: rock4u | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2006 | ||
| Thema's: | ||