Ik kijk om me heen
alles voelt zo raar,
anders dan anders...
Als ik naar je kijk,
daar op dat kale ziekenhuis bed.
Ik weet, dit is het beste voor jou
maar het voelt zo naar...
en steeds weer denk ik
waar is die band die ik wel eens heb gehad
met een persoon, soms zo vreemd
maar met een eigen wil en karakter,
zo sterk, niemand kon tegen je op!
een grap, een goede mop
daar was je toch wel echt tuk op!
Je kon me aan het lachen maken
met je zotte kuren,
wist je dat?....
En hoewel je het je nooit niet meer zult herinneren
als ik het je nu zeg, zeg ik dat wat jij altijd al geweten hebt:
"Ik hou van je en ik wil je niet kwijt!"
Dat je dement was kon ik aanvaarden,
maar jou en dat ene woord, (dood)
zo wereld vreemd,
die beide combineren dat kan ik niet.

*opa ik hoop dat je het overleeft! ik hou van je!*

-xxx-jes kimmy