Ziekelijke liefde of innerlijke haat.

Wanneer gedachten worden verkondigd als waarheid.
Ben je al belandt op een oorlogsveld met mijnen,gemarkeerd door loopgraven.Die verdedigd worden met wapens.
Uit macht of onmacht.Vriend,of vijand.
Die de waanzin aan elkaar verklaren.
Uit perfectionisme, wat gebaard is uit onzekerheid.
Met fanfare's en bombarie, en machtsvertoon,die de wanhoop laat zien.Maar nog steeds acteren voor geld en roem.
Niet wetende te praten,gevoelens begraven.
Maar als onkruid groeit. Met natuurlijke wetten.
Nog steeds de schijn ophoudend,in een wereld vol haat, jaloezie en zelfprojectie.
Geboren uit angst,en niet kunnen relativeren.
Paranoia en paradoxale gevoelens.
Uit zelfbeklag of onwetendheid gegroeid,misschien goed bedoeld.Maar als bommen gedropd,in een bewustzijn vol vrede
Maar in het contact zich een muur vormt,een stuwdam,in water zo koud,zwemmend naar de oppervlakte.
Gevangen met een net. Het knagende gevoel,zoekt naar de mazen in het net.In een innerlijk proces,Wanneer moet je de banden verbreken.als je geen uitweg meer kent.Met alles moet breken wat je tegenhoudt. Triest, vol met tranen en pijn.Hopend ooit gelukkig te kunnen zijn.Al is het tegen de verdrukking in,jezelf willen zijn.Al is dat zonder de bloedverwanten,die je eigenlijk zeer dierbaar zijn.
Maar tijd geeft inzicht,in een besluit,met bloed lopend door je aderen wat zeer giftig blijkt te zijn.
Dood aan innerlijke knopen en ziekelijke verklaringen.
Gek ben je toch al verklaard, wat je kracht geeft in jezelf te geloven.Geen haat geen jaloezie. Met de kracht die ik voel moet het doen.Met clowns die acteren, met de wind in de zijlen, maar het eindpunt nog onbekend.met kompassen die niet werken, en ego's ongezond.
In een wereld met duivels,en goede zielen die lijden in stilte.Met huiveringwekkende gieren.Met de arrogantie van de macht
Die bevelen geven,uit ivoren torens bedacht,met angst voor de vrijheid.Die meestal wordt beleeft, door degenen die in hun werkelijkheid leven.Al is het maar voor een moment.
Keer je weer terug naar opgedrongen wanhoop ,waanzin of onzekerheid,of ziekelijke bezorgdheid.Onze korte tijd op aarde verspillen,om te zoeken wat we eigenlijk willen.In een maatschappij ongewild.En een leven ongevraagd.Wetende dat niemand het weet en niemand de weg kent,waar wel weten aan te wijzen.Als kla overs bij een school.Of verkeerspolitie op de weg. Wanhopige structuren in de chaos. Er zijn niet veel mensen die je echt kennen,en daarvan gunnen slechts enkelen je het geluk.Geen bloedverwanten, geen creaties geboren uit lust.
Levend in ons ik bewustzijn, zijn we puzzelstukjes die wel eens heel afwijkend kunnen zijn,van het gangbare,de verkramping.De walging en verdrukking,de vernedering of verleidelijke liefde.Waarom is er zoveel haat. Waarom kunnen we niet zijn wie we zijn.vervreemd van de wortels.
Vervreemd van het dier zijn,vervreemd van de natuur.
Terwijl we gelukkig nog liefde kunnen ervaren,van enkelingen die je dierbaar zijn.

J.S.2006