oog in oog
vandaag heb ik je weer gezien
dat weet je wel misschien
toen ik stiekem naar je keek
werd mijn gezicht bleek
want wij stonden toen openen oog in oog
totdat ik bewoog
ik durf bij niemand in de ogen te kijken
ik kan mezelf wel af zeiken
dit was de kans van me leven
maar ik ben toch blij
dat je me de kans heb gegeven
dat weet je wel misschien
toen ik stiekem naar je keek
werd mijn gezicht bleek
want wij stonden toen openen oog in oog
totdat ik bewoog
ik durf bij niemand in de ogen te kijken
ik kan mezelf wel af zeiken
dit was de kans van me leven
maar ik ben toch blij
dat je me de kans heb gegeven
Reacties op dit gedicht
| diedie1978: | Maandag, mei 01, 2006 10:39 |
| herkenbaar die angst..... maar blijf genieten van die momented die je krijgt.. ook al zijn ze klein. groetjes wendy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sand-Man | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 30 april 2006 | ||
| Thema's: | ||