Ooit was ik anders...
Ooit was ik een vlinder
Met een stralende lag
Met de allermooiste kleuren
Maar niemand die het zag
Ooit was ik een bloempje
Te klein om erbij te horen
Te vroeg opengegaan
En gewoon kapotgevroren
Ooit was een een vogel
Vliegend en vrij
Niet bang voor anderen
Altijd blij
Ooit was ik anders
Bang voor iedereen
Ik durfde niets te zeggen
Ik was altijd alleen
Nu ben ik niet meer bang
Ik hoef niet meer te beven
Ze laten me met rust
Nu durf ik weer te leven
Met een stralende lag
Met de allermooiste kleuren
Maar niemand die het zag
Ooit was ik een bloempje
Te klein om erbij te horen
Te vroeg opengegaan
En gewoon kapotgevroren
Ooit was een een vogel
Vliegend en vrij
Niet bang voor anderen
Altijd blij
Ooit was ik anders
Bang voor iedereen
Ik durfde niets te zeggen
Ik was altijd alleen
Nu ben ik niet meer bang
Ik hoef niet meer te beven
Ze laten me met rust
Nu durf ik weer te leven
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Zondag, april 30, 2006 22:11 |
| dat ooit ligt achter je;) willem |
|
| vicky holvoet: | Zondag, april 30, 2006 21:51 |
| mooi neergezet jammer dat je dit hebt moeten mee maken , maar toch een goed eind ik wens je nog veel suc6 groetjes Vicky | |
| nippy: | Zondag, april 30, 2006 21:24 |
| lekker positief eind!! liefs, | |
Over dit gedicht
| Auteur: -MoonFlower- | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 30 april 2006 | ||
| Thema's: | ||