Dauwsplitsing
Dauwsplitsing
Verdween jouw schim uit de horizon
daar al het stemgeluid verstomd
splitst het daglicht jouw dauw
dan breken tranen mijn hart
Deelden wij onze zorgen
dan werden woorden daden
die in een wereld van verschil
ondergang van mijn voelen werd
Waar mijn evenwicht verstoorde
gleed ik uit over herinneringen
en dwalend door gedachtes
besefte ik mijn angsten
- Laat me niet alleen vannacht
R.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Maandag, mei 01, 2006 18:31 |
| moedig neergezet | |
| fredie: | Maandag, mei 01, 2006 17:53 |
| jammer zo alleen love Fredie |
|
| Sifra.K: | Maandag, mei 01, 2006 13:54 |
| Mooi.. Liefs, Sifra |
|
| m@rcel: | Maandag, mei 01, 2006 12:55 |
| droevig...maar heel mooi geschreven Knuff/liefs m@rcel |
|
| switi lobi: | Maandag, mei 01, 2006 11:55 |
| Eenzaam en verdrietig ja, maar ook heel mooi...... Liefsliefs, fijne dag! switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rachel Rutten | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 01 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||