Vrienden
Je roddelde over mij, maar het intresseerde me niet..
Je lachte met mij, maar ik liet je doen..
Je haat mij, daarmee dat je alles hebt vernielt..
Je hebt me gekwetst, het zal altijd een litteken blijven..
Je bent een litteken in mij, diep in mijn hart..
Je loog tegen me, maar dat ben ik wel meer gewoon van je..
Je hebt mij zoveel pijn gedaan, zo hard..
Je liet me in de kou, waarom was je er niet voor me..
Altijd als ik je nodig heb laat je me vallen..
In jou zie ik geen vriend meer..
Ik laat het niet nog eens door jou verknallen..
Daarom dat ik je nu negeer..
Daag, mijn vriend..
Je lachte met mij, maar ik liet je doen..
Je haat mij, daarmee dat je alles hebt vernielt..
Je hebt me gekwetst, het zal altijd een litteken blijven..
Je bent een litteken in mij, diep in mijn hart..
Je loog tegen me, maar dat ben ik wel meer gewoon van je..
Je hebt mij zoveel pijn gedaan, zo hard..
Je liet me in de kou, waarom was je er niet voor me..
Altijd als ik je nodig heb laat je me vallen..
In jou zie ik geen vriend meer..
Ik laat het niet nog eens door jou verknallen..
Daarom dat ik je nu negeer..
Daag, mijn vriend..
Reacties op dit gedicht
| X..!Annehh!..X: | Maandag, mei 01, 2006 17:57 |
| mooi geschreve.. wel best pijnlijk dat je je vriend verloren hebt!:( maar je komt er wel door hoor!! die persoon heeft jou zoveel pijn gedaan dat die persoon jou niet waard is als vriendin! sterkte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Broken_Inside | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 30 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||