Lr: de rode schoentjes
Mijn voeten verleerden het dansen
het moment dat onze handen zich
verscheurden. Een laatste vingertop
raakte mijn schouder nog - voorgoed
afscheid volgde uit mijn hart
Ik hoorde de basisstappen echoën
tot de draai, toen viel ik neer
- een tango zonder heer - de roos
verloor haar kleur, daar ik haren
vastbond en mijn schoenen verliet
Panta Rhei: | Zaterdag, mei 06, 2006 10:08 |
-een tango zonder heer- geweldig.. |
|
Green eyes: | Woensdag, mei 03, 2006 09:42 |
Mooi gedicht, Liefs, Green eyes, kus! |
|
lachebekje1988: | Dinsdag, mei 02, 2006 15:44 |
Heel mooi verwoord! Liefs, |
|
Newbiust: | Dinsdag, mei 02, 2006 14:47 |
:D ooit zal ik het allemaal begrijpen, maar het leest wel lekker. | |
Nemesis: | Dinsdag, mei 02, 2006 14:12 |
Duidelijk. |
|
liefdesnestje: | Dinsdag, mei 02, 2006 13:46 |
mooi, ben er stil van. | |
Sifra.K: | Dinsdag, mei 02, 2006 08:53 |
Wow Liefs, Sifra |
|
Klaes: | Dinsdag, mei 02, 2006 07:06 |
verduveld mooi groet/klaes |
|
m@rcel: | Dinsdag, mei 02, 2006 00:28 |
heel,heel mooi Liefs m@rcel trusten |
|
Auteur: Quando | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 02 mei 2006 | ||
Thema's: |