Mijn gevleugelde vriend
Mijn gevleugelde vriend
Mijn tamme parkiet is er zo eentje die alles ziet
Hij is heel slim en ondeugend
kan praten en is heel erg lief
Maar valt me soms ook aan
En is dan toch vrij agressief
Doet lief in het begin en praat aan één stuk door
Vliegt ineens weg en gaat er snel vandoor
Gaat ergens zitten en zet dan de aanval in
Hij lacht als hij veilig op zijn kooi is geland
Springt dan boven op me
En gaat dicht bij mijn mond zitten
Om de trillingen van mijn stem te kunnen voelen
Terwijl ik op hem zit te vitten
Blijft hij toch rustig zitten
En heeft dan nog het lef om te vragen
“ jet kootje kusje, ja kootje kusje, ach kootje kusje jet “
ja ons koo is een leuke parkiet
Met hem hebben wij heel veel pret
Hij is er zo eentje die echt alles hoort en ziet
hij lult de oren van je kop en lacht er heel wat op los
maar is toch zo leuk om aan te horen
kan ik me niet aan storen kan me alleen maar
Tot diep in mijn hart bekoren
Want aan mijn pratende ko
Heb ik mijn hart allang verloren
Liefs Jet
Mijn tamme parkiet is er zo eentje die alles ziet
Hij is heel slim en ondeugend
kan praten en is heel erg lief
Maar valt me soms ook aan
En is dan toch vrij agressief
Doet lief in het begin en praat aan één stuk door
Vliegt ineens weg en gaat er snel vandoor
Gaat ergens zitten en zet dan de aanval in
Hij lacht als hij veilig op zijn kooi is geland
Springt dan boven op me
En gaat dicht bij mijn mond zitten
Om de trillingen van mijn stem te kunnen voelen
Terwijl ik op hem zit te vitten
Blijft hij toch rustig zitten
En heeft dan nog het lef om te vragen
“ jet kootje kusje, ja kootje kusje, ach kootje kusje jet “
ja ons koo is een leuke parkiet
Met hem hebben wij heel veel pret
Hij is er zo eentje die echt alles hoort en ziet
hij lult de oren van je kop en lacht er heel wat op los
maar is toch zo leuk om aan te horen
kan ik me niet aan storen kan me alleen maar
Tot diep in mijn hart bekoren
Want aan mijn pratende ko
Heb ik mijn hart allang verloren
Liefs Jet
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, mei 02, 2006 23:27 |
| als sammie kwam logeren, liet hij zich vliegen leren, vanaf mijn vinger steeds verder zijn huisje vinden, maar zette ik zijn binnenhofje ergens anders, dan vloog hij eerst weer naar zijn oude vertrouwde plek hans |
|
| Dirk Hermans: | Dinsdag, mei 02, 2006 22:27 |
| leuk neergezet | |
| lachebekje1988: | Dinsdag, mei 02, 2006 16:13 |
| Ik hou van dieren! Leuk gedaan. Liefs, |
|
| fran92: | Dinsdag, mei 02, 2006 08:22 |
| hihi leuk lijkt me dat.. denk dat ik niet meer bij kom van het lachen:) liefs fran92 |
|
| Reiger: | Dinsdag, mei 02, 2006 08:16 |
| Heel toevallig hebben wij op dit moment zo''n zelfde soort parkiet te logeren.... Het is echt prachtig hoe duidelijk die beestjes kunnen praten! Deze zegt ook zoveel: kusje, trut, lekker ding, sorry....je lacht je af en toe een bult! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jet van keken |  
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 02 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||