het is een stille strijd
het is een stille strijd
op de tonen van de waanzin
met lachjes die leiden
naar de vallei van het verleden
mijn ogen zien het licht niet meer
dat me wegvoert van het donker
ik tast naar ijle dingen
en adem tere lucht
dit is het waar het einde
van de wereld wordt verhaald
waar de reden voor de mensen
het van de schijndood heeft gehaald
Reacties op dit gedicht
| Mathilde: | Dinsdag, mei 02, 2006 13:05 |
| het schrijnt... maar hoe prachtig in zijn woorden! liefs, mathilde |
|
| black devil: | Dinsdag, mei 02, 2006 09:58 |
| mooi geschreven goed gevoel er in gestopt ik vind het echt prachtig |
|
| Innerchild: | Dinsdag, mei 02, 2006 09:13 |
| Even doordacht als altijd ... (met toch een pijnlijk kantje ...) Doei, J. / Inner |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 02 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||