waarom
Heel even heb ik vadaag me gedachten laten gaan.
Heel even heb ik op t balkon gestaan.
IK keek van 8 hoog naar beneden.
En dacht aan me verleden.
Me verleden dat ik zelfmoord wou plegen.
Blij dat ik t nooit heb verzwegen.
Ik dacht op dat moment ook aan een kennis.
Wie nu niet meer op de wereld is.
Drie jaar geleden stond hij op een rand van zijn balkon.
Daar waar zijn dood begon.
Hij wou niet meer.
Hij kon niet meer.
Hij wou niet verder leven.
Al was het maar voor even
Reacties op dit gedicht
| resika: | Dinsdag, mei 02, 2006 22:11 |
| HET IS EERLIJK DAT JE ER ZO OVER KAN PRAATTE | |
| Kim rc: | Dinsdag, mei 02, 2006 21:37 |
| erg mooi geuit! :) hoop dat je inziet dat je nog veel kunt bereiken idd inplaats van zelfmoord :) sterkte en een heel plezierig leven nog! xxx | |
| X..!Annehh!..X: | Dinsdag, mei 02, 2006 19:50 |
| mooi geschreve.. spijtig voor je kennis! maar kben wel blij dat je het nooit hebt verzwegen! maar denk aan leuke dingen en blijf leven!! sterkte |
|
Over dit gedicht
| Auteur: priscillavd | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 02 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||