strijd
Wat doe je als je het even niet meer weet,
daar sta je dan met je handen bezweet.
Je hoofd draait rond als een carrousel,
diep van binnen ergens weet je het nog wel.
Zoekende na je eigen,
laten je gedachte je zwijgen.
Starend met een kille blik,
vraag je jezelf wie ben ik.
Hoe heeft het zover kunnen komen,
had dit zelf nooit kunnen dromen.
Afgezakt in een diep dal,
hoe kwam het tot deze val.
Wat moet ik doen lachen of huilen,
het kind in me wil nu even na buiten.
Zoekende na die veilige armen,
die armen die me innerlijk verwarmen.
Verder afzakkend in deze val,
hoe kom ik nu uit dit dal.
Zal het gevecht met mezelf aan gaan,
genoeg vrienden die achter me staan.
Reacties op dit gedicht
| Not so though: | Woensdag, mei 03, 2006 16:31 |
| mooi geschreven. Heel veel sterkte ermee. en als je wilt vechten voor je geluk, dan kom je vast en zker uit het dal. Heel veel sterkte. Liefs |
|
| lachebekje1988: | Woensdag, mei 03, 2006 07:58 |
| Die vrienden zijn trots op je! Knuffel. | |
| Dirk Hermans: | Woensdag, mei 03, 2006 07:39 |
| heel sterk onder woorden gebracht,groetjes Dirk | |
Over dit gedicht
| Auteur: patjuh74 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2006 | ||
| Thema's: | ||